Aziz Çelik, T24, 25 Haziran 2014
Camın ustaları, cam işçileri yine greve çıktı. Kristal-İş Sendikası üyesi 5800 Şişecam işçisi 10 fabrikada 20 Haziran’da greve çıktı.
Cam işçileri insanca yaşayacak bir ücret ve iş güvencesi istiyor.
Cam işçileri temel bir hak arama aracı olarak grevi kullanıyor ve herkese hatırlatıyor.
1935 yılında kurulan Şişecam’ı dünya devi yapan cam ustaları grevde.
Türkiye İş Bankası’nın amiral gemisi olan Şişecam grubu bir dünya şirketi. Dünyanın önde gelen cam devleri arasında yer alıyor.
Türkiye’nin yanı sıra Rusya, Bulgaristan, Gürcistan’ın da aralarında olduğu çok sayıda ülkede yatırımı var. Dünyanın neredeyse bütün ülkelerine cam satıyor.
Cam işçileri ışıltılı pırıl pırıl camları üretir. Muhteşem gökdelenler, plazalar onların ürettikleri ile kaplanır. Son model otomobillerde onların ürettiği camları görürsünüz. Yazın sıcağında içtiğiniz meşrubatın şişesini onlar üretir, dost sofralarındaki rakı bardaklarını da onlar üretir.
Ancak Şişecam işçilerinin çalışma ve yaşama koşulları ürettikleri camlar kadar berrak ve ışıltılı değil.
Camcılık ağır iştir. 100 desibel gürültü içinde 1500 derecelik ağır cam fırınları karşısında çalışırlar. O ışıltılı camlar ağır işçilik ürünüdür.
İşçilerin bir bölümü asgari ücretle çalışır. Ortalama ücretleri 1400 lira civarındadır. Son yıllarda genç işçi sayısının artışı ile reel ücretlerinde önemli gerilemeler yaşandı.
Cam işçileri düşük ücretlere iyileştirme ve ortalama ücretlere insanca yaşayacak zam istiyor.
Cam işçileri sadece camın değil grevin de ustasıdır.
1947’den beri sendikalıdırlar. 1965’ten bu yana Kristal-İş Sendikası’nın üyesidirler.
Son 50 yılda 10 grev ve 4 büyük direniş gerçekleştirdiler. İlk grevlerini 1966 yılında Paşabahçe’de yaptılar. 1971 ve 1980’de greve çıktılar. 1989, 1991, 1995, 2001, 2003 ve 2004 yıllarında greve çıktılar. Bu grev onuncu grevleri. 1991 ve 2002’de Paşabahçe’de, 2003’de Eskişehir’de ve 2012’de Topkapı’da 4 büyük direniş gerçekleştirdiler.
Son yedi grevin ve dört direnişin tanığıyım. Otuz yıla yakıdır onların içindeyim.
Cam işçisi haklarını almak için direnmesini bilir, geleneklerini kuşaktan kuşağa aktarır.
Çok badireler atlatmıştır. 1966’da Süleyman Demirel grevlerini yasaklamıştır, 1980’de Kenan Evren, 2003 ve 2004’te ise Tayyip Erdoğan.
Ancak Şişecam işçisi sendikal hareketin içinde bulunduğu büyük durgunluğa inat bir kez daha grevin bir hak arama aracı olduğunu göstererek greve çıktı.
Cam işçilerinin başarısı ,sadece onların değil, hak arayan herkesin başarısı olacak.
Cam işçilerinin başarısı, grevin bir hak arama aracı olduğunu tekrar hatırlatacak.
Cam işçilerinin başarısı, başka türlü bir sendikacılığın mümkün olduğunu gösterecek.
O yüzden, haydi unutmayalım bu dayanışmayı!
